شبگرد:
ای که روز و شب را از من گرفتی
چون سکوت خلوتم دیدی به جانم رخنه کردی
تو که دین و دلم از من ببردی
چرا دیگر اینهمه عشوه و ناز
بیا و دمی دمساز ِ دل ِ بی کسم باش
که کلید طلسم ِ دلم را
در نگاه آتشینت دیدم ای یار
چو گم گشتم در سیاهی دو چشمات
دلم ازکف برفت و من گشتم آزاد
|